ใกล้ เกินกว่าที่จะพูดคำใดใดออกไป
มันใกล้เกินกว่าจะมองเห็นใคร
เมื่อเราใกล้จนอยากจะหยุดหายใจ
มันใกล้จนมีแต่เธอกับฉันวันนี้เท่านั้น
อาจเป็นเพราะว่าเธอบังเอิญได้เจอฉัน
อาจเป็นเพราะว่าเราบังเอิญอยู่ด้วยกัน
เพราะเธอยังไม่เคย ได้รู้มันเป็นยังไง
และฉันไม่เคยเข้าใจ ถ้ามันต้องอยู่อย่างนั้น
ถ้าเราไม่คุยกันสักครั้ง วันนี้ก็คงไม่มีใครเข้าใจ
วันนั้นเธอยังไม่เคย ฉันก็ยังไม่เคย ไม่รู้มันเป็นยังไง
จะหยุดตัวเองทำไม
เมื่อเราใกล้จนอยากจะหยุดหายใจ
มันใกล้จนมีแต่เธอกับฉันวันนี้เท่านั้น
ก็เข้าใกล้จนไม่ทันระวัง
การที่แอบรักคุณนี่เป็นงานประจำ
มันไม่มีรูปแบบหรือว่านามธรรม
ต่อให้ใครหน้าไหนจะเอาตังค์มาวาง
ก็ไม่ยอมเพราะผมรักคนเดียวก็พอ
ไม่จำเป็นต้องรอใครที่มาแย่งไป
ต่อให้เขามี Louis Vuitton หรือทองทั้งกอง
ผมก็ไม่ยอมให้เขามาแย่งไป
แต่ ผมก็จะรักคุณนะครับ
ถึงยังไงก็จะรักเพราะคุณคือนางฟ้าในดวงใจ
ถ้าไม่ได้เจออีกสักพัก
มันจะชักแทบจะกลืนแทบจะกินมันเข้าไป
อาจจะฟังดูมันบ้า
อย่ามองหน้าผมเพราะออร่าคุณมันจ้า
ถ้าอยู่ใกล้คุณผมจะบอกออกไปว่า
ผมรักคุณ
ทางเดินสองทาง เราคงต้องตัดสินใจ
เราจะไปทางไหนกันดี จะอยู่หรือไป
ก็เข้าใกล้จนไม่ทันระวัง
การที่แอบรักคุณนี่เป็นงานประจำ
มันไม่มีรูปแบบหรือว่านามธรรม
ต่อให้ใครหน้าไหนจะเอาตังค์มาวาง
ก็ไม่ยอมเพราะผมรักคนเดียวก็พอ
ไม่จำเป็นต้องรอใครที่มาแย่งไป
ต่อให้เขามี Louis Vuitton หรือทองทั้งกอง
ผมก็ไม่ยอมให้เขามาแย่งไป
แต่ ผมก็จะรักคุณนะครับ
ถึงยังไงก็จะรักเพราะคุณคือนางฟ้าในดวงใจ
ถ้าไม่ได้เจออีกสักพัก
มันจะชักแทบจะกลืนแทบจะกินมันเข้าไป
อาจจะฟังดูมันบ้า
อย่ามองหน้าผมเพราะออร่าคุณมันจ้า
ถ้าอยู่ใกล้คุณผมจะบอกออกไปว่า
ว่า ผมรักคุณ